Silvina Ocampo
(1959), Adolfo Bioy Casares
Silvina Inocencia Ocampo Aguirre (Buenos Aires, 28 juli 1903 – aldaar, 14 december 1993) was een Argentijnse dichter.[1]
Haar zus was Vitoria Ocampo en haar man was Adolfo Bioy Casares. Hun vader was architect en behoorde tot de hoge bourgeoisie.
Ze studeerde kunst in Parijs. In haar vriendenkring waren Fernand Léger, Giorgio de Chirico of Jorge Luis Borges.
Werken
[bewerken | brontekst bewerken]- Viaje olvidado, 1937 (Vergeten reis, vert. Jacqueline Visscher, 2022)
- Espacios métricos, 1942
- Enumeración de la patria, 1942
- Los sonetos del jardín, 1946
- Los que aman, odian, 1946
- Autobiografía de Irene, 1948
- Poemas de amor desesperado, 1949
- Los nombres, 1953
- Los traidores, 1956
- Las invitadas, 1961
- Lo amargo por dulce, 1962
- Los días de la noche, 1970
- Amarillo celeste, 1972
- El cofre volante, 1974
- El tobogán, 1975
- El caballo alado, 1976
- La naranja maravillosa, 1977
- Canto Escolar, 1979
- Árboles de Buenos Aires , 1979
- La continuación y otras páginas, 1981
- Breve Santoral, 1985
- Y así sucesivamente, 1987
- Cornelia frente al espejo, 1988
- Las reglas del secreto, 1991
Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]- Premio Municipal de Poesía, 1945, 1953
- Premio Municipal de Literatura, 1954
- Premio Nacional de Poesía, 1962
- Premio Konex, 1984
- Gran Premio de Honor de la SADE, 1992
Zie de categorie Silvina Ocampo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
Geplaatst op:
02-07-2019
02-07-2019
Dit artikel is een beginnetje over literatuur. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen.
